Terugblikje

30 december, een mooie dag om even terug te kijken op het bijna voorbije jaar

Een jaar waarin er zo veel gebeurd is dat ik het me moeilijk allemaal kan herinneren, laat staan kan opschrijven. Ik beperk me daarbij tot extatische hoogtepunten en emotionele dieptepunten met nadruk op het eerste, dat tweede probeer ik te vergeten.

Een eerste grote heuglijkheid was zonder twijfel mijn verovering van de mooiste stageplaats die ik me kon bedenken. De nodige mensen (of beter enkelvoud hier) wordt daar later nog uitvoerig voor bedankt, al zal dat werk zijn voor 2008. De nodige crisis kwam hier ook bij kijken; door die stage eindelijk weten wat ik in mijn verdere leven wil doen maar dan tot het besef komen dat ik misschien in de verkeerde richting zit. Nu goed, niks is verloren, ik breek mijn hoofd daar volgend jaar, na de examens, wel over.

Ook niet te vergeten is mijn (kort) reisje naar de hoofdstad aller hoofdsteden: Reykjavík. Een eerste kennismaking met het land der landen, en besloten dat het zeker niet bij die ene keer zal blijven. Ik ben zowaar verliefd geworden en ik weet dat ik hier heel melig in klink. Maar bedenk: beter verliefd worden op een land dan op een vent.. in zekere zin Nu goed, ander hoogtepunt :)

Ik heb een poëzieboekje uitgebracht in eigen beheer 'Scherven brengen geluk'. 't Is maar een klein boekje, maar ben wel blij dat ik er eentje heb. Exemplaartjes zijn nog steeds te verkrijgen bij mij: 't is maar da je't weet hé

En 2007 was vooral het jaarvan de muzikale ontdekkingen, van Joanna Newsom tot Ólafur Arnalds, van Dez Mona tot Alela Diane, van Murder tot Valgeir Sigurdsson,.. . Het jaar waarin Arid terug ging leven met 'Words' (en in 2008 nog meer gaat leven met een nieuwe cd 'All things come in waves'), het jaar waarin ik veel centjes heb verteerd aan cd's en concertjes.
Maar het was het allemaal waard! En ik zou het zo opnieuw doen: dat belooft voor 2008! :)


Ik begin niet aan eindejaarslijstjes met beste cd's, mooiste concertjes, beste films en van die dingen.. Het zou een beetje moeilijk worden, en in bloktijden zijn er genoeg andere dingen om aan te denken


Geniet van de laatste dagen dit jaar
en tot in 2008!

það er svo gott að vera hér

Ik heb weinig nodig om gelukkig te zijn
echt waar

How did I forget? How?

Weeral een concertje meegepikt.
En weeral eentje van de mooie soort.

Ólafur Arnalds heb ik deze zomer leren kennen op MySpace in mijn zoektocht naar IJslandse groepjes. Ik ben er sindsdien enorm weg van. Heb hem kort zien spelen in 12tonar in Reykjavik tijdens Iceland Airwaves, maar toen was ik eerlijk gezegd niet zo overdonderd. Gisteren wel.
't Was daar ook zo gezellig, klein zaaltje mét open haard en zetels. Daar in geplaceerd, rood wijntje ter hand genomen en het genieten kon beginnen.
De set was niet zo lang, maar oorstrelend mooi. Publiek was muisstil, gelukkig, deze muziek vraagt daar ook om. 't Was puur genieten, niets minder, enkel veel meer. Ik ben onvoorwaardelijk fan! :)

Erna dan 'Eulogy for evelution' en 'Variations of static' aangeschaft, respectievelijk zijn debuutalbum en een ep'tje dat pas in februari in de rekken ligt maar nu al te verkrijgen is op deze tour. Beide worden zeer gesmaakt en zullen veel in m'n cd-speler liggen. Ook even kort babbeltje gedaan met de jongeman. 't Is een grappige en lieve kerel en die violisten en cellist ook. Volgende maand in Maldegem ga ik zeker even hallo zeggen :)

't is een naam om te houden, die Ólafur Arnalds; Ólöf Arnalds trouwens ook (dat is zijn nicht, heeft een heel mooie cd uit, kom hem gerust eens lenen, Ólafur maakt er zelfs ook reclame voor :))


Zeg dat ik het gezegd heb


(myspace.com/olafurarnalds)

Close To Paradise

Belangrijke mededeling!
Nieuwe fotootjes op m'n MySpace, oude van mezelf en andere in oa musicaltijden en een selectie van Joke haar IJslandfotootjes
Enjoy!

p.s.: ik hou van Patrick Watson! U moet hem beslist eens MySpacen of om te beginnen gewoon eens luisteren naar het liedje dat op m'n MySpace staat

Ik dank u

Verduidelijking

Voor alle duidelijkheid..
de titel van m'n post over de Rumraket labelnight valt niet letterlijk te nemen. Niemand hoeft me te redden.. en zeker niet als het gaat over mijn muzikale verslaving. Het is gewoon een zinnetje van die geweldige Efterklangmannen.

Tot zover deze rechtzetting

Da ge nog even van mij kunt blijven houden, tot da'k u helemaal vergeet

Omdat deze blognaam een beetje gepikt is, een kleine post ter ere van..

Hannelore Bedert

jawel :)


U kent ze mss al, u kent ze mss nog niet. In elk geval, u moet ze leren kennen!
Waarom?
Wel, omdat deze juffrouw hele mooie liedjes schrijft, prachtig kan zingen en teksten schrijft waar ik altijd op jaloers ben :) En.. deze juffrouw heeft samen met haar muzikanten de Nekkawedstrijd gewonnen vorige zaterdag. Wat wil zeggen dat ze naast de grote meneer Bart Peeters mag staan op het grote podium van het Sportpaleis (dat podium waar ik ook al heb mogen op staan, jawel :), ergens in april. Ik zal er zeker bij zijn

En om af te sluiten..
een zinnetje van haar hand dat ik graag uit m'n pen had getoverd:


'Ge babbelt om niet te moeten luisteren naar mijn zwijgen'

Save me from myself

Ik weet dat sommige mensen denken dat ik te veel concertjes bezoek. Maar de werkelijkheid zegt mij dat het erger zou kunnen. Zo heb ik dit academiejaar al groepen als Beirut, Arcade Fire, Woven Hand en Interpol gemist. Het is een verslaving, ik geef het toe. Maar 't is een gezonde, want ik word er toch zo goed als altijd heel vrolijk van.
Zo ook gisteren.

Ik had vorige week maar een kaartje gekocht voor de Rumraket labelnight in Brussel. In december ging ik mijn concertjes afbouwen, maar dit moest ik gewoon nog meepikken, samen met Ólafur Arnalds volgende week en mss een avondje Etoiles Polaires.
Maar goed
Rumraket dus

3 Deense groepen op een avond. Slaraffenland om te beginnen. Om eerlijk te zijn, kreeg ik er een beetje hoofdpijn van.. De mannen hadden leuke ideetjes, maar ze kwamen er niet zo geslaagd uit. Ik vond ze wel grappig om naar te kijken :)
Erna de 2 verlegen meisjes van Taxi Taxi. Ik vond het wel wat hebben. Het kwam soms een beetje stuntelig over, maar dat maakte het ook zo charmant.

Ik zat vooral te wachten op Efterklang, uiteraard. Sinds ik de groep ken, wil ik ze live bezig zien. En voila, de vaste Efterklangkern betrad samen met 3 gastmuzikanten het podium. Ze speelden nummers van zowel hun nieuwste plaat als die van hun EP'tje en Tripper. Ik zat, keek en genoot er met volle teugen van. Wat een groep! Ook heel fijn om naar te kijken, zo leuk als de muzikanten er zelf van genieten!
Op het bisnummer mochten we allemaal meefeesten; beetje dansen, beetje meeklappen en beetje meezingen. Jaja, ik ben fan!

Helemaal voldaan in m'n bedje gekropen, en nu helemaal opgeladen om tekstjes te schrijven en me nog even in Berlioz te verdiepen.
Een druk dagje, maar met gisteren in gedachten en de Efterklang cd'tjes in m'n cd-speler moet dat wel lukken :)

Dag Sinterklaas

Ik heb net de DVD gekocht met alle afleveringen van Dag Sinterklaas.
Pure nostalgie!

Ik heb ontdekt dat ik indertijd nog in de Sint geloofde (de reeks dateert van 1992 en toen was ik 5).

Een aanrader voor iedereen!


Nu hopen dat die goede man ook iets voor mij meebrengt uit Spanje :)

Zita Swoon

Gisteren Zita Swoon in Gent.
Wat een optreden! Daar heb ik nu niks op aan te merken, echt helemaal niks. Van 'she = like meeting jesus' tot het schone liedje over Parijs 'l'opaque paradis' met absoluut hoogtepunt in de eerste bis: Jintro & the great luna waarop meneer Carlens zo heerlijk gaat dansen. Daniel Agust gaat in het niets op naast deze.
Zita Swoon: een uiterst fijne groep om bezig te horen en te zien, momenteel mijn favoriete Belgische groep (en zelfs wat meer :)

2 minpuntjes aan de avond:
1. een wijntje kost 3€! (maar goed, in IJsland was het stukken erger)
2. voor mij stond een irritante kerel die zelf op de rustige en intieme nummertjes begon te springen, een hyperactief geval, ik heb hem net geen stamp verkocht

Buiten dat
voor herhaling vatbaar!

Intensiteit

Ik ben tot de vaststelling gekomen, dat ik helemaal geen zin heb om hier een verslagje te posten over mijn dagen in IJsland. Ik ben niet zo gemaakt voor monologen, en steeds minder van de soort die vallen onder de noemer 'geschreven' en 'ellenlang'.
Ik moet wel zeggen dat het steeds meer pijn doet om terug te zijn.
Maar goed, ik red me wel :)

Korte impressies, snel meer weer